Söze nereden ve nasıl başlamam gerektiğine dair hiç bir fikrim yok aslında çokta acemiyim ama bütün yaşadıklarımı yazmak , paylaşmak gibi bir heyecanım var ki sormayın ...
17 Mart 2018 hayatımın en heyecanlı gecesiydi çünkü biricik kızım , dünyalar güzeli meleğime kavuşmama sadece saatler kalmıştı. Son derece heyecanlı bazen hüzünlü bazen sevinçli bir hamilelik süreci yaşamama rağmen korkularımda yok değildi.Hamilelik süresince en büyük şansımız biricik Doktorumuz Prof.Ümit İNCEBOZ 'du o kadar ki gece gündüz kafama takılan her şeyi gönül rahatlığı sorabilmiş ve bütün içtenliğiyle tüm sorularıma sabırla cevap vererek beni anneliğe hazırlamış Doktordan öte biriydi kendisi bizim için.Sabaha kadar 9 ay boyunca kızımla yaşadıklarımızı atlattığımız badireleri ve bundan sonra yaşayacaklarımızı düşünüp bir türlü uyuyamıştım neyseki sabah oldu ve büyük heyecenlarla hazırladığımız doğum cantamızıda yanımıza alıp yola çıktık .Hastaneye geldiğimizde benim gibi doğum için gelen bir kaç anne adayı daha heyecanla bekliyordu bazılarının ilk bazılarının ikinci tecrübesiydi ... Ve yatış için bütün her şey hazırdı minik kızımıza kavuşmak için artık dakikalar kalmıştı bütün vücudum heyecandan tir tir titriyordu eşim yanımda her zamanki gibi elimi sımsıkı tutmuş bundan sonra her şey daha da mükemmel olacak ben her zaman yanındayım seni çok seviyorum hadi kızımızla seni burada bekliyorum dedi ( Doğuma girmemesini ben istedim son ana kadar heyecanlı olmadıydı ...).
Ve nihayet doğumhaneye alındık Eylül minik kızımız bir türlü başını aşağı çevirmediği için (makat geliş) doğumumuz sezaryan doğum oldu.(Normal doğum ile arasındaki tek fark ağrı kesiciler size verilmeye bırakıldıktan sonra bir miktar ağzı çekmeniz 3 hafta kadar ki bu bazılarına göre değişir herkesin iyileşme süresi farklıdır bana göre benim 3 hafta mı aldı rahat bir şekilde oturabilmek kızımı desteksiz kaldırabilmek ve emzirebilmek( sezaryan doğumda iyileşme sürecini hızlandırmak için yapmanız gerekenleri ayrıca yazacağım)).Muhteşem an ! nihayet kızım doktorunun ellerinde ve odada müthiş bir bebek kokusu ile birlikte ortama yayılan ağlama sesi hayatımda yaşadığım en en en özel an bu an olmalıydı tarifi kelimelerde anlatılamayan o an minik kızımı kucağıma verdikleri ve kokusunu doyasıya içime çektiğim o an muazzamdı.Doğumdan sonra sevgili doktorumuz evde daha iyi dinlenebileceğimizi söyleyip bir gece sonra bizi taburcu etti.
Ve bir başka muhteşem an daha iki kişi çıktığımız evimize üç kişi olarak giriyorduk.Gece gündüz büyük bir hevesle hazırladığımız odasına girdik üç kişi artık tam bir aileydik sorumluluklarımız değişmiş daha katlanmıştı minicik bir beden vardı ellerimizde her anlamda bize muhtaç olan o gün yeni bir hayata başlamaya karar verdik alışkanlıklarımızı değiştirdik aslında o minik beden bize düzenli yaşamayı planlı olmayı saatlerin hatta dakikaların bile ne kadar önemli olduğunu öğretti .Bundan sonraki anne kız ve babamız tüm maceralarımızı paylaşmaya karar verdik belki sizinde bize taysiyeleriniz olur :).
0 yorum:
Yorum Gönder